Σ’ ΕΝΑΝ ΑΛΛΟ ΠΛΑΝΗΤΗ

Θα σού ’λεγα και σένα
πως όλα είναι χαμένα,
αν δεν υπήρχε κάτι
να μου κρατάει το μάτι ανοιχτό,
όταν κοιτάζω απ’ το κρεβάτι του Προκρούστη
κάθε πρωί τον ουρανό,
ώστε να ξέρω πως...

Θα ζούμε πάλι τρόμο και ρομάντζο
σ’ έναν άλλο πλανήτη
Το μεσημέρι θα τρώμε σ’ ένα ράντσο,
και το βράδυ στο σπίτι
θα κάνουμε έρωτα πάλι με προφυλακτικό
Μωρό μου, από τον κόσμο που ζούμε
δεν υπάρχει τίποτα πιο εξωφρενικό

Θα σ’ έπαιρνα και σένα
στο χάος μαζί με μένα,
αν δεν υπήρχε κάτι
να μου κρατάει το στόμα μου κλειστό,
κάθε φορά που με δένουν στην καρέκλα (είναι ένας και είμαι δέκα)
και μου ζητάνε να τους πω πως πια δε σ’ αγαπώ?
μα εγώ το ξέρω πως...

Θα ζούμε πάλι τρόμο και ρομάντζο
σ’ έναν άλλο πλανήτη
Το καλοκαίρι θα θερίζουν τα τσουνάμια,
το χειμώνα η γρίπη
Στην αρχή θά ’ναι μύθος το μέλλον το δυστοπικό
Μωρό μου, από τον κόσμο που ζούμε
δεν υπάρχει τίποτα πιο παρανοϊκό

Θά ’χούμε πάλι λύπες και χαρές
σε έναν άλλο πλανήτη
Μετά θα λέμε πως σύντομα τελειώνει
κι η ζωή στην... Αφροδίτη
Κάποιοι θα κάνουν ταξιδάκια στα ερείπια της γης
Μωρό μου, αυτή την τρέλα που ζούμε
όπου κι αν ψάξεις πουθενά δε θα τη βρεις


ΟΛΕΣ ΟΙ ΜΙΚΡΕΣ ΜΟΥ ΛΕΞΕΙΣ '06

(ALL MY LITTLE WORDS - The Magnetic Fields [πρόσθετοι στίχοι: Π.Ε. Δημητριάδης])

Είσαι μια ωραία πεταλούδα
Την ομορφιά σου στα φτερά χρωστάς
Να σε αφήσω θα μπορούσα,
κοντά μου πώς να σε κρατούσα...
Είπες πως με είχες αγαπήσει
Κι οι δυο μας ξέρουμε, με τίποτα
Να σε αφήσω θα μπορούσα,
κοντά μου πώς να σε κρατούσα...

Ούτε για όλη τη Λευκάδα
κι αν τραγουδούσα σαν πουλί,
ούτε για όλη την Ελλάδα,
για όλες τις μικρές μου λέξεις
Ούτε αν έγραφα για σένα
το πιο γλυκό τραγούδι που άκουσες
Δεν έχει νόημα τι κάνω
...για όλες τις μικρές μου λέξεις

Τώρα που μ’ έκανες να σβήνω,
μου λες τ’ αγόρια σου είναι αδιάφορα
Να σε σκοτώσω θα μπορούσα,
κοντά μου, αχ, να σε κρατούσα...

Ούτε για όλη την Αγγλία
κι αν τραγουδούσα σαν πουλί,
ούτε για όλη τη Ρωσία,
για όλες τις μικρές μου λέξεις
Ούτε αν έγραφα για σένα
το πιο γλυκό τραγούδι που άκουσες
Δεν έχει νόημα τι κάνω
...για όλες τις μικρές μου λέξεις

Ούτε για όλη τη Λευκάδα
και αν μιλούσα στη Βουλή,
ούτε για όλη την Ελλάδα,
για όλες τις μικρές μου λέξεις
Ούτε αν ήμουν ο Ωνάσης
και είχα δολάρια στα μάτια μου
Αχ, έχει νόημα τι χάνω
...για όλες τις μικρές μου λέξεις